Lac des Béraudes
02.07.2018
Extract uit het reisverslag 2018 - Névache
Vandaag is het Lisa’s verjaardag. Maar omdat we zelden en onregelmatig verbinding met de smartphone vinden, hebben we gisteren voor alle zekerheid al een berichtje verstuurd. We hadden tijdens het avondeten in Refuge Laval plots even verbinding. Net tijd genoeg enkele tekstberichtjes te versturen en dan was de verbinding weer even snel weg als ze gekomen was.
Er werd vandaag meer bewolking voorspel, maar dat valt best mee … of tegen, het is zoals je het bekijkt. De zon is immers snel weer branderig heet. De wandeling van vandaag biedt weinig tot geen beschutting tegen de zon … en het is best wel een steile klim … dus wordt er opnieuw stevig gezweet :-(.
We gaan vandaag vanuit Refuge Laval naar Lac des Béraudes en in zoverre de sneeuw (of beter afwezigheid daarvan) het toelaat, stappen we door tot aan Col des Béraudes. Het pad naar het meer is een klim van ongeveer 500m. We zijn er opnieuw vroeg aan begonnen en staan reeds voor 10u aan het mooie blauwe water. Het meer is omringd door best nog flink besneeuwde hellingen en er drijven nog grote stukken ijs op het water. Helemaal doorstappen tot aan de col is bij deze dus geen optie. Daarvoor liggen er nog teveel sneeuwvelden op net iets te steile hellingen. We doen wel nog het sneeuwvrije deel van de klim naar Col des Béraudes.
Andermaal is dit een prachtige plek om te vertoeven. Op dat vlak zijn we de voorbije 5 dagen echt verwend geweest. Een schitterend stukje natuur dat helemaal tot z’n recht komt bij dit prachtige weer. Ook de restanten van de sneeuw maakten het uniek, ook al speelde die sneeuw ons soms parten en hebben we initiële plannen moeten bijstellen, maar dat hebben we er met dit mooie weer, graag bijgenomen.
Tijdens de klim en ook boven aan het meer, leren we een gepensioneerd koppel kennen. Gepassioneerde wandelaars die reeds 10 dagen in de buurt op stap zijn en hierna nog een rustiger deel inlassen op een wellness resort … en gelijk hebben ze. Nadat zij van ons beide nog een foto hebben genomen bij het meer en ik van hun beide, keren we op ons gemak terug naar beneden. Het moet niet te snel, want anders zijn we nog voor de middag terug in Refuge Laval. De picknick eten we naast de auto, die vlak aan de hut geparkeerd staat. Daarna stoppen we nog wat verse kleren in de rugzak en stappen we naar de hut om daar een luie namiddag op het zonneterras door te brengen :-).
Morgenvroeg beginnen we aan de 1.000 km lange trip naar huis.